در برخی از متون و یا کتاب ها، نویسندگان و ناشران ترجیح می دهند که چندین مترجم برای ترجمه یک کتاب کار کنند. حاصل ادغام موفقیت آمیز کار چندین مترجم می بایست به گونه ای باشد تا نوشته مطلوب و درخور توجهی ارائه شود و در خصوص متون ادبی سعی بر این باشد که شالوده ادبی کار و همچنین ذوق و قریحه شاعرانه و هنرمندانه نویسنده، هیچ گونه آسیب و لطمه ای نبیند.
بسیاری از نویسندگان و ناشران تمایل دارند تا از ترکیب تلاش ها و تجربه های دو مترجم
برای ترجمه متن استفاده کنند. برای مثال ممکن است یک کتاب تکیه بر مسائل و
صحبت های نیتیو و بومی داشته باشد در این شرایط بهتر است که از یک مترجم نیتیو استفاده
شود تا متن مربوطه را ترجمه کند و به صورت نیتیو و بومی متن را به مخاطب تحویل دهد.
یک مترجم خوب و حرفه ای همواره می بایست در تلاش باشد تا رضایت نویسنده اصلی مقاله، متن یا کتاب را به دست آورد و در حد امکان در جهت کاهش تعارضات میان قلم ترجمه و قلم نویسنده، گام بردارد.
نویسنده نیز می بایست با دقت نظر مطلوبی ، مترجم را انتخاب کند و از چند مترجم بخواهد که نمونه ترجمه ارائه دهند و از میان نمونه ترجمه ها، چند مترجم را کاندید نموده و باز یک آزمون از آن ها بگیرد و نهایتا مترجم را با کمال دقت انتخاب نماید تا اطمینان داشته باشد که در حین فرایند ترجمه با مشکلی مواجه نخواهد شد.
نویسندگان مقالات ، یا نویسندگان کتاب های ادبی یا فنی مهندسی و یا هر زمینه دیگر، نیازی ندارند که دانش زبان شناسی قوی داشته باشند. آن ها بیشتر تمرکز خود را روی ارائه دانش و حیطه تخصصی خود می گذارندو در تلاش هستند تا مقاله و کتاب خود را به گونه ای بنویسند که دانش و علم تخصصی آن ها به ظهور و جلوه گذاشته شود.
دنیای مترجمان را می توان دنیای خیلی کوچکی در نظر گرفت و بسیاری از افراد فکر می کنند که مترجمان دنیای زیبا و جذابی پیرامون خود ساخته اند و در همان دنیا هم به زندگی و هم به معیشت خود ادامه می دهند.
شما مترجمی هستید که متن ، کتاب یا مقاله ای را از زبان انگلیسی به زبان فارسی ترجمه می کنید. یک نکته مهم در شیوه ترجمه خوب همزبانی با زبان مقصد میباشد.در شرایط عادی ، ترجمه به این صورت است که مخاطب شما، افرادی باشند که با شما هم زبان هستند و بنابراین خیلی راحت تر است که بتوانید متن را به زبان بومی خود ترجمه کنید.
بسیاری از ویراستاران تمایل دارند که نسخه اصلی ترجمه را از مترجم دریافت نمایند و به صورت بسیار ناشیانه روی آن کار کنند.
ولی دراین میان ویراستاران فعال نیز نقش پر رنگی دارند بسیاری از ویراستاران نیز هستند که پیش از آن که ویرایش یک متن ادبی را بپذیرند از مترجم می خواهند که این فرصت را به آن ها بدهد که حداقل دو هزار یا سه هزار کلمه از متن را ویرایش کنند و به عنوان نمونه تحویل مترجم دهند و در صورت تایید مترجم، به کار خود ادامه دهند.
نویسندگان و شاعران همواره اعتقاد بر این داشتند که یک مترجم ، در بیان معانی نکات و ظرایف ادبی، نمی بایست به دلخواه خود و به صورت آزادانه عمل کند زیرا هرگونه تغییری در بیان نکات و ظرایف، ممکن است به اصل مطلب لطمه بزند و ارتباط جدیدی با مسائل گفته شده پیرامونی برقرار نمی آید.
همان طور که در مقالات پیش تر ذکر شد، ترجمه پیش از آن که یک دانش باشد، مهارت است و هنر. جلوه هنری ترجمه را بیشتر می توان در ترجمه متون ادبی مشاهده نمود. به عبارت دیگر مترجمی که در زمینه متون ادبی کار می کند، باید خودش نیز مثل نویسنده متن اصلی، مهارت دست به قلم شدن را داشته باشد و از تمامی نکات دقیق و ظرایف موشکافانه و قریحه های ادبی آگاه باشد. البته دانش ادبی و توجه به آرایه ها و صنایع ادبی برای یک مترجم، با دانش ادبی برای یک ادیب کاملا متفاوت است.
تمام مترجمان، ویراستاران، دانشجویان و تمام افرادی که به نوعی درگیر صنعت ترجمه هستند، نیاز به راهنمایی دارند. اصلا لازمه ترجمه این است که هر مترجمی احساس کند که نیازمند کمک و راهنمایی است. یک مترجم موفق، زمانی موفق است و موفق می ماند که در تلاش باشد دانشجو بماند.