خانواده درمانی برای پایان خود آزاری یا یک شروع جدید
آزمایشی که به صورت تصادفی انجام گرفت در خصوص مداخلات مربوط به خود آزاری بود. آزمایشات خانواده درمانی، نشان دادند که روش های درمانی روانشناسی دیگر هیچ فایده ای برای افراد بزرگسالی که دچار خود آزاری شده اند؛ ندارد.
علاوه براین در این پژوهش که توسط دیوید کوترل و همکارانش در موسسه روانپزشکی لانست انجام گرفت، نسبت افرادی که دچار خودآزاری شده اند و تحت خانواده درمانی قرار گرفتند، به اندازه دیگر گروه ها بود. این نتایج ناامید کننده، بیانگر این هستند که برای تحقیقات آینده در زمینه تحقیقات مربوط به خودآزاری بزرگسالان، نیاز به مراجع قوی تری داریم.
آزمایش SHIFT
آزمایش SHIFT یکی از بزرگترین و پر هزینه ترین مطالعات آزمایشی است که در زمینه خود آزاری بزرگسالان انجام گرفته است. بسیاری از افراد استدلال می کنند که این پژوهش هرگز نمی بایست توسط موسسه ملی پیشنهاد می گردید.
ولی هدف این موسسه، بهبود تحقیقات مربوط به سلامت فردی بوده و بنابراین آزمیاشات تصادفی نشان می دهند که چه مزایای گسترده ای خانواده درمانی دارند و منجر به کاهش خود آزاری در میان افراد جوان تر شده است. شایان ذکر است که یک آزمایش اولیه نشان دهنده تاثیر و کارایی مرحله اول ضروری خانواده درمانی پیش از شروع آزمایشات برنامه بندی شده گسترده است و به ویژه نشان می دهند که تاثیرات درمانی تا چه حد ضعیف تر از دیگر روش های درمانی تحلیل شده در آزمایشات برنامه ریزی شده عمل می کنند و بنابراین چند روش درمانی وجود دارد که تحت شرایط کمتر کنترل شده نسبت به آزمایشات کنترل شده، مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند. مداخلات SHIFT شامل تنها دوره های 6-8 ماهه خانواده درمانی می شوند.
این تنازعات، به دقت نشان دهنده روش های درمانی ارائه شده در رفتاردرمانی دیالکتیکی هستند و نشان دهنده تاثیرات درمانی بیش از حد معمول و کاهش خود آزاری در میان افراد بزرگسال می باشند. رفتار درمانی دیالکتیک برای بزرگسالان شامل دوره های هفتگی انفرادی می شوند که این روش درمانی برای گروه های چند خانواده ای در جلسات هفتگی دو ساعته برگزار می گردند و (مشاوران) در 24 ساعت شبانه روز ، در دسترس و آماده پاسخگویی می باشند. از این رو، به نظر می رسد که مداخلات SHIFT علی رغم مزایای قابل توجه در کاهش خود آزاری در میان افراد جوان، باعث کاهش خطرات و بحران های ناشی از نوسانات خلق و خو در فعالیت های روزانه افراد نیز می شوند.
بیمارستان برای فرد خودآزار
حضور در بیمارستان برای افراد خودآزار، یک انتخاب ضعیف و نه چندان هوشمندانه است و ممکن است اولین انتخاب به شمار برود. زیرا افزایش تماس با اعضای خانواده ممکن است ریسک خودآزاری را افزایش دهد بسیاری از رویدادهای خود آزاری هنوز برای والدین ناشناخته مانده اند و این افراد خودآزار ممکن است با وجود بستری شدن در بیمارستان، درمان شوند و یا درمان نشوند.
به هرحال بستری شدن در بیمارستان که نیازمند گذراندن مراحل اداری خاص خود است، قطعا نیاز به جمع آوری اطلاعات و داده های اولیه نیز خواهد داشت و یک تنازع اصلی برای مطالعه SHIFT به حساب می آید. علی رغم تمایل بالای گروه ها و اشخاص برای شرکت در مصاحبه ها و پرسش نامه ها، این داده ها با حذف نسبت های خودآزاری مبتنی بر گزارشاتی ارائه شدند که خود جوانان در خصوص SASII ارائه دادند. تحلیل های انجام شده در خصوص داده های SASII بیان می کنند که تحلیل های اکتشافی زیادی انجام شده اند تا نسبت تلاش های انجام شده برای خودکشی را بین افراد خود کش خود آزار و کل افراد خودآزار، به دست آورند. اگرچه شواهد ارائه شده بیان می دارند که خودآزاری از هر نوع، یک پیش بینی کننده قوی برای تلاش های انجام شده مخصوص خودکشی است ولی در بسیاری موارد تکرار خودآزاری نیز دیده شده و این امر ممکن است رهیافت های درمانی متفاوتی را نیاز داشته باشد که هم برای خودآزاری های منتج به خودکشی و هم برای خود آزاری های غیر منتج به خودکشی دیده می شوند.
با این وجود، آزمایش SHIFT نقاط قوت معتبری داشته و بسیار نزدیک به تعاملات زندگی واقعی در خدمات بهداشتی ملی عمل می کنند و تشابه زیادی به سیستم های مراقبت بهداشتی دارند.
خانواده درمانی برای درمان خودآزاری
تمرکز روی خانواده درمانی با شواهد نقش خانواده و مشارکت آن ها در روند های درمانی روانشناسانه برای افراد خود آزار همخوانی دارد. با این وجود، تفاسیر حاصل از نتایج پیشامدهای ثانویه ، مساله ساز بوده اند زیرا تمرکز صلی روی مقیاس های ثانویه را می طلبد و نتایج در آزمایش SHIFT نشان دهنده احتمال تاثیر خانواده درمانی روی معالجات معمول روانی است که در پیشامدهای ثانویه نیز دیده شده و شامل تنازعات و دشواری های موجود در پرسش نامه ها نیز می شوند که این امر یک مقیاس سنجی رایج برای پیشامدهای بالینی در میان بسیاری از خدمات بالینی به شمار می روند. آزمایشات SHIFT ، ارزیابی های بسیار دقیقی روی اقتصاد و بهداشت انجام می دهند که این امر، نیاز به همراهی آزمایشات مدرن دارد.
خوانندگان ممکن است بخواهند توجه ویژه ای روی تجزیه و تحلیل مسائل اعتدالی داشته باشند. در مباحث مقدماتی، یافته های خانواده درمانی بیانگر وجود امیدواری در میان شرکت کنندگانی است که عملکرد خانواده ضعیفی داشته اند و صحبت در مورد احساسات در چنین خانواده هایی می تواند یک رویداد بسیار امیدوار کننده به حساب آی که در مداخلات خانواده های منحصر به فرد، بیشتر دیده می شوند.
انعطاف پذیری بیشتر خانواده
در این مفهوم، ذکر این نکته حائز اهمیت است که خانواده درمانی، نیاز به وجود انعطاف پذیری بیشتر در این رهیافت ها داشته و روش های درمانی می بایست با شخصی سازی بیشتری دنبال شوند تا مشخصات منحصر به فرد جوانان و خانواده ها را بشناسند و این امر بیانگر قدرت این روش درمانی نسبت به شرایط معمولی جامعه و آمار روانشناسی است.
رویدادهای مربوط به جوانان، به نسبت در این آزمایش، ضعیف گزارش شده اند. 221 نفر یعنی 2درصد از جمعیت 832 نفری این مطالعه را جوانان تشکیل می دهند که برای تکرار خود آزری به مدت 18 ماه در بیمارستان بستری شده اند و 118 یا 28 درصد از 415 مورد در گروه های خانواده درمانی قرار گرفتند و 103 یا 25 درصد از 417 مورد ، تحت درمان های عادی و معمولی قرار گرفتند. نسبت خطر 1.14 بوده و 95 % و 87/0 – 49/1 و p=0.33 نیز برای آن گزارش گردیدند.
افزایش قابل توجه خودآزاری
اگرچه مطالعات گزارش می دهند که کاهش خود آزاری و تلاش به خودکشی در میان جوانان ، بدون درمان های رواشناسی مستقل نیز امکان پذیر بوده اند ولی این امر ، جدای از افراد جوانی است که به سبب مسائل عاطفی اقدام به خودآزاری نموده اند. این یافته ها ، ترکیبی است که با گزارشات مربوط به افزایش قابل توجه خودآزاری در میان افراد جوان شده است و هم معالجات اولیه و هم معالجات ثانویه نیز در دهه اخیر انجام شده است و درمان های خودآزاری نیز یک روش تحقیق اصلی به حساب آمده و یک اولویت بالینی محسوب می گردد. روش های تحقیقاتی متمرکز روی تعریف خودآزاری بوده و به ویژه روی موقعیت های خود آزاری که منجر به خودکشی نشده اند نیز تمرکز دارد و به عنوان یک واسط تفکیک شده به حساب آمده و مفاهیم مربوط به خودآزاری نیز مورد مطالعه قرار گرفته اند که می بایست در این مداخلات، مورد بحث قرار گیرند.
این مطالعات، به صورت سالانه انجام می گیرند و بنابراین یک پرسش مهمی در این بخش مطرح می شود که بیانگر چگونگی عملکرد بالینی است و می بایست روش های درمانی افراد جوان مبتلا به خودآزاری نیز مورد بحث قرار گیرد.
شواهدات خود آزاری
مشابه عارضه های دیگر، هر رهیافت ، بیانگر این است که برای شرایط درمانی گفته شده مورد هدف قرار گیرد و خودآزاری به صورت دقیق بررسی شود. خودآزاری ممکن است شامل حالت عصبی و افسردگی نیز شود. شواهد اندکی وجود دارد که بیانگر تاثیر تداخلات خود آزاری در میان بزرگسالان بوده و می بایست با جزئیات بیشتر مورد تحلیل قرار گیرد و این امر ترکیبی از نتایج حاصل از آزمایشات تصادفی مشابه در میان بزرگسالان است که با تفاسیر دقیق ارائه می گردند. طبق این رهیافت گفته شده، رفتار درمانی دیالکتیک به منظور ادغام بهترین روش های درمانی برای خود آزاری، به کار برده می شود و از این رو شواهد پایه نشان می دهند که هنوز، روش درمانی نوینی برای این امر ابداع نشده است.
به هرحال، روش های درمانی بسیار گسترده هستند و البته هزینه بر و هیچ کشوری نیست که بتواند تمام این روش ها را برای جلوگیری از خودآزاری افراد جوان و کم سن وسال به کار ببرد مگر این که، این روش های درمانی را در جمعیت گسترده ای از جوانان که دچار خود آزاری شده اند، تست کرده باشد و بعد برای دیگر افراد به کار برد. روش های درمانی مبتنی بر ذهنیت و شناخت، به ویژه در خصوص عناصر اصلی خانواده، ممکن است رهیافت های امیدوار کننده ای به شمار آیند ولی تحقیقات بیشتری برای این امر نیاز است. به طور کلی ما نیاز داریم تا بیشتر و بیشتر در مورد عوامل و آثار خودآزاری و ارتباط آن با روش های درمانی و مداخلات آموزشی مبتنی بر مدرسه و دانشگاه، به تحصیل و مطالعه بپردازیم.
کمک خانواده یک درمان مهم برای این بیماری
بسیاری از داده ها، نشان دهنده این است که بیماران بستری شده در بیمارستان ها ممکن است ریسک بیشتری برای خودآزاری داشته باشند که این ریسک، در بزرگسالی بیشتر خودش را نشان می دهد و طبق آزمایشاتی که مبتنی بر دانشجویان و دانش آموزان مدرسه های مختلف انجام گرفته است، می توان نتیجه گرفت که کاهش امیدوار کننده ای از جمعیت جوانان کم سن و سال مشاهده می شود که خودآزاری در میان این افراد به طرز قابل توجهی کاهش یافته است.
خانواده درمانی برای افراد کم سن و سال، روشی درمانی است که توسط Cottrell و همکارانش ارائه شده ولی هنوز چندان مورد توجه قرار نگرفته است اما قطعا، آخرین روش درمانی برای جلوگیری از خودآزاری نبوده و روش های دیگری نیز پیشنهاد خواهد گردید.
روش های درمانی موثر برای خود آزاری افراد جوان، بدون خانواده درمانی ، ممکن است تاثیر چندانی نداشته باشد و بیشتر برای جلوگیری از تنش و مشکلات عصبی این افراد به کار رود.
مراجع
واقعیت مجازی، یک روش درمانی کمکی برای بیمارانی که دچار مسائل روان پریشی شده اند.
با گسترش واقعیت مجازی و فناوری تلفن همراه در زندگی امروزه ما، تعداد بسیاری از ابزارهای فناوری گونه وجود دارند که برای روان درمانی گسترش یافته اند. استفاده از محیط واقعیت مجازی در میان شرکت کنندگان، بیانگر تعاملات میان کنترل کامپیوتری یا آواتارها است که قادر هستند بهترین رهیافت را برای گسترش فرایندهای شناختی ارائه دهند …