مدیریت سیستم های اطلاعاتی

مدیریت سیستم های اطلاعاتی

مدیریت سیستم های اطلاعاتی ، به طور کلی بعنوان مجموعه ای از حقوق تصمیم و چارچوب پاسخگویی تعریف شده تا اطمینان حاصل شود که منابع IT به صورت مناسبی در سازمان بکار گرفته می شوند.

مدیریت IT در شرکتهای پیشرفته دو جنبه اصلی دارد:

مدیریت ریسک نزولی و ترویج پتانسیل صعودی. اولین جنبه، مدیریت ریسک IT، با تصمیماتی برای به حداقل رساندن تهدید ها (بعنوان مثال، خطرات امنیتی) و شکست ها (بعنوان مثال پیاده سازی های ناموفق پروژه) می باشد.

دومین جنبه، مدیریت ارزش IT، است که با حداکثرسازی ارزش سرمایه گذاری IT و توانایی شرکت به منظور افزایش منابع سیستم های اطلاعاتی آن است.

در حالی که برای هر ناظر معمولی، آشکار خواهد شد که گستره مدیران در یک سازمان نیاز به توجه به سیستم های اطلاعاتی و تصمیمات IT دارد، یکی از بادوام ترین یافته های پژوهش این است که اکثر اعضای هیئت مدیره از این تحقیق کناره گیری می کنند.

مثال

بعنوان مثال، در حال حاضر شرکت مشاوره دلویته گزارش کرده که اکثریتی از 400 مدیر نقشی را که IT در موفقیت سازمان دارد، مورد بررسی قرار دادند.

با این حال، تنها 14% پاسخ دهندگان، به صورت فعالی در تنظیم استراتژی IT در گیر هستند- و اغلب مدیران اجرایی نمی توانند کاملا بیان کنند که چه کسی باید کاری انجام دهد و چرا. علاوه بر این، 66% اذعان کردند که هیئت مدیره باید درباره تصمیمات IT نگران باشد، تنها 11% بحث تصمیمات سیستم های اطلاعاتی را به طور منظمی گزارش کردند.

همانطور که تاکید شد، در حالی که مدیران شرکت به ارزیابی هر پروژه نیاز ندارند، آنها نیاز دارند که چارچوبی برای تصمیم گیری درباره منابع سیستم های اطلاعاتی در سازمان آنها ارزیابی کنند. تعدادی مدل و روش وجود دارد که طراحی چارچوب اجرایی IT را برای سازمان طراحی می کند. ویژگی های این مدلها فراتر از محدوده این کتاب هستند. با این حال، تحقیقات اخیر پنج ناحیه کلیدی مرتبط را مشخص کرده است که هیئت مدیره باید به صورت فعالانه ای مورد خطاب قرار گیرد.