حرکت اجتماعی در ورزش

حرکت اجتماعی در ورزش

این امری نهادینه شده است که افراد و طبقات/کاست های بالا و پایین بر اساس ویژگیهای خاصی که مقیاس ارزش اجتماعی برای آنها تعیین میکند رده بندی میشوند. هر تغییری در مقیاس ارزش گذاری یا هر تغییری در ویژگیهای آنها به وجود آورنده موقعیت خاص طبقات مختلف است. حتی حرفه های مختلف درجات مختلفی از اعتماد به نفس را در جوامع مختلف یا در یک جامعه در زمانهای مختلف به وجود آورند. اعضای طبقه روحانیون در دوره ای خاص از دیگر طبقات هند بالاتر به شمار می رفتند. اما اکنون اینگونه نیست و مهندسین یا دکترها از پرستیژ بالاتری به نسبت یک روحانی برخورداند. همچنین، یک فرد معمولی ممکن است مدیر شده و موقعیت خود را ارتقا بخشد. از سویی دیگر اگر همان مدیر پست انتصاب شده خود را از دست بدهد موقعیت ویژه و ارتقایافته او به مقیاسی معمولی کاهش می یابد. بنابراین، افراد در جامعه به بالارفتن و پایین رفتن در مقیاسهای موقعیتی ادامه میدهند. این جنبش   حرکت اجتماعی نامیده میشود.

حرکت اجتماعی

پروسه ای که در آن افراد از یک موقعیت اجتماعی به موقعیت دیگر منتقل میشوند حرکت اجتماعی نامیده میشود. در قالب کلمات ساده، حرکت اجتماعی را ممکن است عملی از حرکت از یک طبقه اجتماعی به طبقه دیگر دانست.

حرکت به سمت پایین

هنگامی که فرد موقعیت بالاتر خود را از دست میدهد و به موقعیتی پایین تر نزول میکند حرکت به سمت پایین دارد. به عنوان مثال یک مدیر مدیریت خود را از دست میدهد.

عمودی – عمل پرش به مقیاسی بالاتر و بالعکس.

افقی: تغییر از شغلی به شغل دیگر در موقعیت یکسان.

ویژگیهای حرکت:

1. حرکت اجتماعی ناگزیر است.
2. بر اساس عوامل فردی و ساختاری است.
3. شانسهای بیشتری برای حرکت بین نسلی به سمت بالا دارد.
4. شانهای اصلی نادری در هر زمان اتفاق می افتند.
5. به نوع سیستم طبقه/کاست اجتماع مربوط است.
6. به تحصیلات و شغل مربوط است.

نقش ورزش و موفقیت شغلی عمومی

سوال معمولا در دایره های ورزشی که برای زنان و مردان که در ورزشهای سازمان داده شده در مدت دبیرستان و دانشگاه شرکت می کنند اتفاق می افتد. آیا آنها در بزرگسالی موفق تر از آنهایی بوده اند که شرکت نکرده اند؟

پاسخ میگوید آنها که در دوران دبیرستان ورزشکار نبوده اند خللی در مورد موفقیت شغلی آینده آنها پیش نمی آید. مهم است در خاطر داشته باشیم که حرکت اجتماعی اولا توسط رابطه فرد با دیگران تحت تاثیر قرار میگیرد. معمولا اعتقاد بر این است که شریک شدن در ورزشها به جوانها ویژگیهایی میدهد که به آنها در موفقیت در زندگی کمک میکند. محققین خاصی همچنین در مورد شرکت در ورزشها و آماده کردن فرد برای ارتقاهای جدید در شغل بعدیشان توسط ورزش انجام شده است. با این حال مشاهدات عمومی از این مسئله حمایت نمیکنند. ما این  فرض یا میپذیریم که سهیم شدن در ورزش میتواند برای موفقیت در شغل مفید باشد تنها اگر ورزشهاو اتفاقات خاص ورزشی خاص را در نظر داشته باشیم. ثبت شده است که بازیکنان اندکی میتوانند از موقعیت پایین تر به موقعیت بالاتر حرکت کنند و روشی کلی را نمیتوان برای آنها در نظر گرفت. شغلهای خاصی که به توانمندیهای اجرایی مربوط است را میتوان در نظر گرفت و شغلهایی که توانمندیهای تکنیکی خاصی را می طلبند نمیتوان در نظر داشت. باید به خاطر سپرد که سابقه ورزشی به زودی از بین میرود. شرکت کردن در ورزشها به معنای پرستیژ، ثروت، و موفقیت کاریست اما نه به حدی که بتوان آن را عمومی سازی کرد. ورزش ممکن است سکوی پرتابی برای برخی تلقی شود و البته بن بستی برای دیگران باشد. حتی بورسیه های ورزشی برای افرادی که به طور رسمی به آنها احتیاج دارند و ورزشکاران فوق العاده ای هستند بسیار اندک هستند.

نیاز ورزشی و حرکت اجتماعی

اعتقاد عموم بر این است که افراد ورزشکار ملی و بین المللی قبلی شغلهای بهتری کسب میکنند هنگامی که از دوران بازی خود فاصله بگیرند. اما نمونه هایی از ورزشکاران پیشین نیز وجود دارند که مشکلات جدی در مورد انتقال حرفه ورزشی خود به سایر حِرَف دارند و افراد بسیار حرکت اجتماعی رو به پایین را در این پروسه تجربه میکنند.

بازیکنان قبلی معمولا حرکت رو به بالا را تحت سه شرط اصلی زیر تجربه میکنند:

1. هنگامی که مدارک کالج را به اتمام رسانده و چیزی ارزشمند در آن پروسه از زاویه اجتماعی آموخته باشند.
2. هنگامی که از خانواده هایی آمده باشند که منابع موفقیت هماهنگ، مواد و حمایت های احساسی مناسب برای رشد کلی در اختیار آنها گذاشته باشند.
3. آنها از تماسهای مفید با افرادی که میتوانند در راستای دنبال کردن اهداف شغلی به آنها کمک کنند بهره میبرند.

عواملی که برای حرکت رو به پایین مسئول هستند:

1. هنگامی که شرکت در ورزش با اهداف تحصیلی در تضاد باشند.
2. هنگامی که خانواده منابع برای حمایت مناسب را در اختیار فرد نمیگذارد.
3. هنگامی که شرکت در ورزشها منجر به تماسهای محدود با جهان بیرونی میشود.

بازنشستگی از ورزشهای سطح بالا با نقش بالایی از حرکت بین نسلی و درون نسلی در یک راستا در نظر گرفته نمیشود. افرادی هستند که موفقیت یا شکست عظیمی به دست آورده اند اما آنها نماینده جمعیت کلی نیستند. نتیجه به نسبت موفقیتهای تحصیلی، منابع خانوادگی و تماسهای اجتماعی تغییر میکند. ورزشکارانی با حرف جذاب و به لحاظ اقتصادی مناسب وجود دارند اما ورزشکارانی با کارهای کوتاه مدت با حقوق پایین تر از حد متوسط نیز وجود دارند که مشکلات جدی کنار آمدن با شغل دارند.

فرصتهای حرکت در وزرشها

1. فرصتهای حرکت رو به بالای شدید به طور جدی محدود شده اند، فرصتهای 3:1
2. فرصتها برای بازیکنان فعال بیشتر هستند اما به طور کوتاه مدت وجود دارند.
3. برخی از فرصتها در ورزش شهرت و ثروت به بار نمی آورند.
4. فرصتها برای زنان محدود شده است.
5. شانسهای حرکت فقط در برخی ورزشها/موقعیتها در دسترس هستند.

نتیجه:

رابطه ای بین شرکت کردن در ورزش و حرکت اجتماعی رو به بالا وجود دارد. با این حال، منافع به طور نسبی بین افراد اندکی تقسیم شده و اکثریت منافع در سطح انتظار رفته نیستند و نمیتوان آنها را انتظار داشت. اجتماع هندی ثابت کرده است که فقط افراد کمی مانند Kapil, Gavaskar, Balbir, Milkha, PT Usha شهرت و نام به مقیاس بالا در اجتماع کسب کرده اند. با این حال بقیه چندان ثروت مناسبی را از خاک زمینهای ورزشی کسب نکرده اند. این مسئله حقیقتی اثبات شده است که در ورزشها ورود به دنیای شهرت و ثروت فقط برای اندکی است و آنها که از دنبال کردن حرفه ای منطقی ناامیدند تعداد بیشتری هستند. یک قطره در چاه چیزیست اما در اقیانوس خیلی هم فرق نمیکند. چند نفر از جوانان از تحصیل خود به خاطر وسوسه کلوپ ها و سازمانها در اوج جوانی و به خاطر چهره ای که شغلهای قراردادی از خود نشان داده اند باز ماندند؟ پس از نابود کردن خود به خاطر چند دلار، آنها فقط افرادی غیرقابل استفاده در روزهای بعدی خود هستند. برای افرادی که به مدرسه و کالج میروند ورزشکار شدن بسیار بزرگ به نظر میرسد اما آنها در نظر ندارند که با این کار در واقع هزاران هزار آینده را قربانی میکنند. در نتیجه ایده این که ورزش راهی به سوی موفقیت است با محافظه کاری خاص خود پذیرفته شده است.