ورزشها و کنترل اجتماعی
جامعه سازمانی متناسب از روابط انسانیست. جایی که نظم یا تناسبی وجود نداشته باشد جامعه ای نیز وجود ندارد. ماندن موثر افراد در یک سازمان اجتماعی بدون رعایت هنجارهای موجود یا دنبال کردن اهداف مطلوب دشوار است. بنابراین برای اینکه جامعه حفظ شود یا پیشرفت کند باید کنترل خاصی بر اعضا اعمال شود زیرا انحراف از راه های مشخص شده تهدیدی برای سلامت کلی جامعه به شمار میرود. این کنترل از نظر جامعه شناسان کنترل اجتماعی شناخته میشود.
مطالعه کنترل اجتماعی راهیست که از طریق آن افراد میتواند نقشهای خود را همانطور که از آنها در تعاملات اجتماعی انتظار میرود ایفا کنند. هیچ جامعه ای حتی ساده ترین آن نمیتواند عملکردی داشته باشد مگر اینکه رفتار بیشتر مردم آن در اغلب اوقات قابل پیش بینی باشد.
نظم یک اجتماع بنابر شبکه ای از نقشهاست که فرد در وظایف خود نسبت به دیگران می پذیرد و حقوق خاصی که نسبت به دیگران دارد – تا زمانی که بیشتر افراد وظایف و حقوق خود را رعایت میکنند – تنها در این شرایط یک اجتماع سازمان یافته میتواند عملکردی داشته باشد. این شبکه متقابل از حقوق و وظایف چگونه کنترل و اداره میشود؟ جامعه شناسان از کلمه کنترل اجتماعی برای توضیح همه ابزار و پروسه هایی که باعث حفظ یک گروه یا یک جامعه و برآورده کردن انتظارات آن از سوی اعضا میشود استفاده میکنند.
- پیروی از حاکم
- قوانین و وضعیت ها
- رهبری
- رفتارهای مناسب (با ضمانت اجرایی)
- وابستگی
کنترل اجتماعی
الگوها یا فشارهایی که توسط آنها جامعه سعی به تاثیر گذاری بر رفتار انسانی برای حفظ نظم خواسته شده میکند به عنوان کنترل اجتماعی شناخته میشود.
سیستم کنترل اجتماعی سیستم ابزارها (روشها) ییست که در آنها جامعه اعضا را وادار به انجام استانداردهای رفتاری پذیرفته شده میکند.
طبیعت
- کنترل اجتماعی یک تاثیر است مثلا تاثیر از والدین/بزرگترها
- تاثیر توسط جامعه ایجاد میشود
- تاثیر برای ارتقا گروه در کل است
نیاز به کنترل جامعه
- حفظ نظم قدیمی
- ایجاد وحدت در جامعه
- وضع قانون و کنترل رفتار فردی (به خصوص رفتار ناهنجار)
- مهیا کردن سنکشن های اجتماعی به عنوان مثال برای تنبیه بدکاران
- چک کردن وفق دادن های نادرست فرهنگی (تطبیق فرهنگ با آنچه که جدیدا وارد جامعه میشود)
ابزارهای کنترل اجتماعی
- نظر عمومی
- فرهنگها و سنن
- قوانین (قوانین دولتی)
- نهادهای آموزشی
- هنجار ها و ارزش ها
کنترل اجتماعی از طریق ورزش
این مسئله پذیرفته شده است که ورزش تجربه ای اجتماعی برای کسانی که آن را انجام می دهند به بار می آورد. بنابراین شرکت کنندگان در ورزش بهترین مثال از هر گونه نظم اجتماعی هستند. افرادی که در زمینه های ورزشی فعالیت میکنند باید از سنت ها، آداب و رسوم خاصی که در ورزش وجود دارد پیروی کنند. با اینکه هر کس به دنبال نام و شهرت در ورزش است اما افراد باید خود را با سیستم اجتماعی ورزشها وفق دهند. ورزشکاران از قوانین بازی پیروی کرده و خود را در معرض تصمیمات افراد تصمیم گیرنده و مربی قرار میدهند و علاقه خود را فدای علاقه اعضای تیم کرده و رفتار تماشاچی برای آنها مهم قلمداد میشود. بنابراین عوامل یاد شده در بالا در صدد اجتماعی کردن ورزشکاران و تجربیات ورزشی آنها را می توان به کل زندگی نیز تعمیم داد. آزمون شده است که افرادی که در ورزشها سهیم میشوند در دیگر قسمتهای زندگی نیز عملکرد مناسبی دارند. حتی اولویت شرکت کنندگان در هر رقابت ورزشی اعم از مرد و زن حفظ شکوه و نظم بالاتر ورزش است. این گفته که “جنگ واترلو در زمین بازی ایتون پیروز شد” بر نقش ورزشها برای تولید شهروندان مطیع و سالم تاکید می ورزد.
دلهای شاد و چهره های شاد
بازی شاد روی زمینهای پرچمن
این طور نسلی رشد میکند
کودکان تبدیل به شاه و افسانه میشوند
از طریق ورزش فرد میتواند در موقعیتهایی که باید تنها بایستد و احساسات ویژه ای را تجربه کند قرار بگیرد. این موقعیتها در زندگی زیاد پیش می آیند و فرد باید چگونگی مواجهه با آنها را بیاموزد. درسهایی که در ورزشها آموخته میشوند میتوانند به فرد در تصمیم گیری مناسب و قضاوت اخلاقی در زندگی کمک کنند. فرد میتواند ایده آلها، قوانین و اعمال بازیکنان و رهبران ویژه را که ستایش میکند و به آنها احترام میگذارد تقلید کند. نظم شخصی، پذیرش قوانین، کنترل احساسی، اطاعت از نفع عمومی دیگر اعضای تیم مثالهایی از نگرش و عاداتی هستند که باید در ورزش یادگرفته شود و بعدا در زندگی به کار بسته شود.
دورکهایم به نیکی می گیود پرستش مربوط به تائید جمعی ارزشهای اخلاقی میشود. اکنون اگر ما در مورد مکان ارزشهای شخصیت، شجاعت، والایی و شکوه اخلاقی و امثالهم پرسش کنیم به کنایه ای جالب خواهیم رسید که این مکان را ترجیحا در یک پیست مسابقه خواهد دید و نه کلیسایی برای پرستش.