حسابرسان با دفاتر بزرگ در مقابل حسابرسان با دفتر کوچک

ما همچنین اندازه حسابرس را توسط اندازه دفتر محلی اندازه گیری می کنیم. ما حسابرسان با دفاتر بزرگ را به عنوان دفاتر محلی ای با درآمد بیش از متوسط درآمد دفتر کل تعریف می کنیم که در نمونه ما (1= ASIZE) و حسابرسان با دفاتر کوچک را با درآمد کمتر از متوسط درآمد دفتر کل (0ASIZE =). سپس ما متغیر ASIZE را با فشار هزینه مرتبط کردیم. نتایج رگرسیون لجستیک که اظهارات اشتباه را برای حسابرس های با دفاتر بزرگ و کوچک توضیح می دهد، در پنل B از جدول 7 نشان داده شده است. نتایج به طور کیفی با نتایج Big4 که در بالا بحث شده سازگار می باشد. به طور کلی، دو تحلیل بالا نشان می دهد که فشار هزینه روی حسابرسان بزرگتر و کوچکتر تاثیر متفاوتی نمی گذارد.

حسابرسان

hesabrasi1

بزرگ یا کوچک بودن مشتری ها

مشتری ها می توانند بسته به سایز مشتری روی حسابرس ها تاثیر متفاوتی داشته باشند. مشتری های بزرگ تر پیچیده تر از مشتری های کوچکتر هستند. حسابرس ها ممکن است در حفظ کیفیت حسابرسی وقتی که مشتریان بزرگتر اعمال فشار هزینه می کنند، مشکلات بیشتری داشته باشند، تا مشتریان کوچکتر. از آن سو، مشتریان بزرگ ریسک دادخواهی بالاتری دارند، لذا حسابرس ها باید محتاط تر باشند. در این تست حساسیت، ما نمونه خود را به دو بخش مشتریان بزرگتر و کوچکتر بر مبنای متوسط دارایی های شرکت، تقسیم کریدم. شرکت ها با دارایی های بیشتر از مقدار متوسط  به عنوان مشتری های بزرگتر و شرکت ها با دارایی های کمتر از مقدار متوسط به عنوان مشتری های کوچکتر دسته بندی شدند. سپس ما سایز ساختگی مشتری را با متغیرهای فشار هزینه ارتباط داده و وارد مدل مورد نظر کردیم. با توجه به نتایجی که در جدول نیامده، ضریب مربوط به ارتباط سایز ساختگی مشتری و فشار هزینه قابل توجه نبوده، که نشان می دهد هیچ تفاوتی بین ارنباط میان فشار هزینه و اظهارات اشتباه برای مشتری های بزرگ و کوچک وجود ندارد.

hesabrasi2

شدت اظهارات اشتباه

اظهارات اشتباه به طور وسیعی در شدت اشتباهات تغییر می کنند و میتوانند به دلیل اشتباهات غیرعمدی و یا بی نظمی های جدی تری که از کاربرد نادرست GAAP و یا کلاهبرداری ناشی می شوند، باشند. مطالعات پیشین روش های اندازه گیری متعددی فراهم کرده اند که شدت این اشتباهات را نشان می دهند. با توجه به هنس و لئون و میلر (2013)، ما از روش اندازه گیری مرکبی استفاده کردیم که شامل پنج ترکیب شدت می شود (بی نظمی، CAR، اندازه، رابطه REV، طول). این اندازه های به هم مرتبط و غیر یکسان، شدت اظهارات اشتباه را تعیین می کنند. ما از تحلیل ترکیبات اصلی استفاده کرده و فاکتور واحد شدت اظهارات اشتباه را ایجاد کردیم. سپس نمونه مورد نظر را بر مبنای ارزش فاکتور شدت متوسط طبقه بندی کردیم. اظهارات اشتباه با فاکتور شدت بزرگتر از متوسط به عنوان اشتباهات شدیدتر، و اظهارات اشتباه با فاکتور شدت کمتر از متوسط به عنوان اشتباهات کمتر شدید دسته بندی می شوند. داده های لازم برای تحلیل شدت برای 43 مشتری وجود نداشت، لذا نمونه اظهارات اشتباه برای این تست شدت به 134 کاهش یافت (67 اظهارات اشتباه به عنوان شدید و 67 نمونه به عنوان کمتر شدید دسته بندی شدند).

جدول 8 نتایج تست شدت اظهارات اشتباه را نشان می دهد. ضریب فشار هزینه ( ارزشP = 0.023) با اظهارات اشتباه شدیدتر در ستون 1 رابطه مثبت دارد. به هرحال، فشار هزینه با اظهارات اشتباه کمتر شدیدتر در ستون 2 رابطه ای ندارد. این نتایج نشان می دهد که فشار هزینه تجربه شده در طول رکود اقتصادی با پایین رفتن کیفیت گزارشات مالی (و حسابرسی) ، نه فقط با اشتباهات کوچک در اظهارات مالی، ارتباط دارد.

اندازه گیری فشار هزینه حسابرسی جایگزین

اندازه گیری فشار هزینه حسابرسی اولیه ما، فشار هزینه، تغییرات در هزینه های حسابرسی را که در پاسخ به تغییرات در هزینه های محرک هستند، کنترل می کند. در برخی موارد به نظر میرسد که کاهش نرخ حسابرسی در مقایسه با سال قبل رسیدن به یک بودجه توافقی بدون خذف کردن حاشیه ها را برای تیم حسابرسی مشکل تر می کند. در این تحلیل اضافی، ما یک فاکتور اندازه گیری جایگزین را، معیار کاهش نرخ، برای توجه به این جنبه از فشار هزینه حسابرسی، به کار گرفتیم. ما از حق الزحمه حسابرسی سال 2007 که با کل دارایی ها درجه بندی شده، به عنوان معیار برای نرخ های حسابرسی کوچک در سال 2008 استفاده کردیم. با دارایی ها درجه بندی کردیم زیرا دارایی ها قسمت اعظم واریانس را در نرخ حسابرسی شامل می شوند (پیکونی 2012). کاهش هزینه برابر است با هزینه های واقعی کوچک برای سال 2007 منهای هزینه های واقعی کوچک برای سال 2008. معیار اندازه گیری کاهش هزینه از مزیت سادگی برخوردار است. فقدان کساد در بودجه های اشتغال، کاهش نرخ، تیم های حسابرسی را تحت فشار قرار می دهد. این معیار متریک این استرس را مهار می کند بدون نیاز به معیار هزینه ای که از تخمین های اقتصادی ناشی شده باشد. یک اشکال آن این است که این معیار اندازه گیری تغییرات همزمان در مشتریان و خصوصیات آنها را کنترل نمی کند. مشابه با نتایجی که در استفاده از فشار هزینه کسب کردیم، ضریب کاهش هزینه (در جدول آورده نشده) مثبت است و در سال 2008 قابل توجه است (ارزشP= 0.072)، که نشان می دهد در طول رکود اقتصادی، یک نرخ حسابرسی کاهش یافته، در مقایسه با سال قبل، در کیفیت حسابرسی اختلال وارد می کند.

تغییر از AS2 به AS5

استاندارد حسابرسی شماره 5 (AS5) یک سیستم حسابرسی است با کنترل داخلی بر گزارشات مالی که آمیخته شده با یک سیستم حسابرسی از اظهارات مالی در سال 2007 تاثیر می گذارند (PCAOB, 2007) و در نظر گرفته شده برای قادر کردن حسابرسان به استفاده از یک رویکرد بر مبنای ریسک هنگامی که کنترل بر گزارشات مالی را تست می کنند، همانگونه که طبق ساربانز آکسلی در بخش 404 مورد نیاز است. AS5 به طور بالقوه زحمت حسابرسی کمتری می طلبد بنابراین کم هزینه تر از استاندارد قبلی در 2006 است، استاندارد حسابرسی شماره 2 (AS2). کاناگارتمن و همکاران (2010) دریافتند که ترویج AS5 با کاهش کلی در هزینه های حسابرسی که توسط مشتریان پرداخت می شود، همراه بود. به علاوه، کریشنان و سانگ (2011) دریافت که هزینه های حسابرسی از 2006 تا 2007-2008، 4.11 درصد با بکارگیری AS5 کاهش یافته است. بنابراین، AS5 به حسابرسان اجازه می دهد که سطوح اطمینان را حفظ کنند در حالی که هنوز با کاهش هزینه ها مواجه هستند و یا حداقل هیچ افزایش هزینه ای برای مشتریان حسابرسی وجود ندارد. در این سناریو، نتایج آشکار فشار هزینه از ذخیره های هزینه حسابرسان به مشتریان منتقل شد تا اینکه از تقاضای مشتریان برای هزینه های محدود یا کاهش یافته باشد. به هرحال، ما نباید اینگونه مشاهده کنیم که فشار هزینه با کاهش کیفیت حسابرسی مربوط است. به علاوه، AS5 فقط بر نیازهای حسابرسی گزارش های SOX 404 تاثیر می گذارد، یعنی حسابرسی از مشتریانی که فیلرها را شتاب می دهند.

در یک تست حساسیت، ما فشار هزینه را دوباره مورد محاسبه قرار دادیم با استفاده از شرکت های غیر سریغ در سال 2008، که منجر به یک نمونه از 857 شرکت با 42 اظهارات اشتباه شد. طبق نتایجی که اینجا ذکر نشده، ما دریافتیم که نتایج ما برای H1 با تحلیل اصلی ما به طور کلی هماهنگ است. ضریب فشار هزینه مثبت و قابل توجه است (ارزشP= 0.068). به طور کلی این نتیجه بیان میدارد که نتایج تحقیقات ما اساسا تحت تاثیر تغییر از AS2 به AS5 نیست.

hesabrasi3

نتیجه گیری

رکود اقتصادی در این دوره از دسامبر 2007 تا ژوئن 2009 غالبا به عنوان رکود بزرک یاد می شود. رکودی که فشار مالی قابل توجهی بر بسیاری از شرکت ها گذاشت. تحلیل گران اظهار نگرانی کردند که فشار هزینه حسابرسی از مشتری ها ممکن است تاثیر منفی بر کیفیت حسابرسی در طول رکود اقتصادی داشته باشد (PCAOB, 2010, 25-26). در این مقاله، ما بررسی کردیم که آیا فشار هزینه حسابرسی در طول رکود اقتصادی نقشی در اظهارات اشتباه در اطلاعات حسابداری سال 2008 بازی می کند. این تحلیل شواهدی ارائه می دهد که آیا فشار هزینه بر کیفیت حسابرسی در شرایط اقتصادی سخت زمان رکود تاثیر می گذارد.

نتایج ما نشان می دهند که نگرانی تحلیلگران ضروری می باشد زیرا مشتریانی که اعمال فشار هزینه در سال 2008 کردند بیشتر احتمال داشتن اظهارات اشتباه در سال 2008 داشتند. ارتباط بین فشار هزینه و کاهش کیفیت حسابرسی به نظر می رسد به رکود اقتصادی محدود شود، زیرا فشار هزینه فقط تا حدودی با اظهارات اشتباه در سال 2006 در ارتباط است، و ارتباط معنی داری در سال های 2007 و 2009 وجود ندارد. در تحلیل های اضافی، ما شواهدی برای تاثیر فشار هزینه با توجه به اختلاف بین حسابرسان بزرگ و کوچک، و دفاتر حسابرسی، و یا برای مشتریان بزرگ نیافتیم. به علاوه، نتایج ما به نظر می رسد تحت تاثیر اظهارات اشتباه شدیدتری باشد (برای مثال، به وجود آمدن فاکتور های شدت اظهارات اشتباه).

تحقیقات ما شواهد اولیه ای فراهم می کند بر تاثیر رکود اقتصادی بر هزینه های حسابرسی، و اینکه چگونه فشار هزینه حسابرسی بر کیفیت حسابرسی تاثیر می گذارد، نشان داده شده با اظهارات اشتباه مشتری. کاربرد مطالعات ما می بایست برای تحلیلگران مفید باشد، به خصوص PCAOB، همانگونه که آنان برای تعیین فاکتورهای تاثیرگذار بر کیفیت حسابرسی در دوره رکود اقتصادی تلاش کردند. یک اشکال تحقیق ما این است که ما فقط روی رکود اقتصادی شدید اخیر مطالعه کردیم. اشکال دیگر این است که نمونه ما فقط شامل موسسات مالی که نقش مهمی در رکود داشتند می شود. تحقیقات آینده می تواند دوره ها و صنایع دیگری را مورد مطالعه قرار دهند. در نهایت، نتایج ما مشکلات موجود در خیلی از مطالعات تجربی را نشان می دهد: فرم روابط اقتصادی کاربردی صحیح غالبا شناخته شده نیست، مدل های اقتصادی نمی توانند بدون حذف برخی از متغیرهای توضیحی و اطلاعات مربوط به متغیرهای اقتصادی که شامل خطاهای اظهارات اشتباه هستند، مشخص شوند.

  1. مدل های هزینه و بودجه تعامل دنیای ولقعی

در این ضمیمه ما یک بحثی ارائه می دهیم از ارتباط بین یک مدل هزینه حسابرسی خطی و عمومی و بودجه بندی حسابرسی دنیای واقعی. جدول زمانی زیر به عنوان یک مشتری نمونه می تواند مفید باشد. ما فرض می کنیم که سال مالی مشتری تقویم سال باشد:

بحث و مذاکره با شرکای حسابرسی بینش زیر را در مورد پروسه بودجه ارائه میدهد. حسابرس و کمیته حسابرسی مشتری معمولا بحث و گفتگو را در مورد هزینه حسابرسی سال اینده (در مثال 2008) در یک جلسه شروع می کنند که حسابرسی سال گذشته را در بر می گیرد (در مثال 2007). کمیته حسابرسی هزینه های حسابرسی را برای سال اینده در جلسه بعد مورد بررسی قرار داده و تصویب می کند. انتصاب مجدد حسابرس و هزینه ها در جلسه سهامداران تایید می شود. سه تاریخ نشان داده شده برای این جلسه ها فرض شده اند ولی برای سال تقویم یک شرکت واقعی هستند. توجه داشته باشید که مشتری و حسابرس یک هزینه اولیه برای حسابرسی سال 2008 در اوایل سال تعیین می کنند (در این مثال، در پایان سه ماهه اول).

نقطه آغازین برای مذاکره روی هزینه اولیه سال 2008 هزینه حسابرسی سال 2007 است. FEE07 قیمت واقعی برای سال 2007 را برای این مثال مشخص کرده است. ما FEE07 را به عنوان یک تابع خطی از محرک های هزینه حسابرسی در نظر گرفتیم (برای مثال ویژگی های مشتریان) v، x، و z در سال 2007 اندازه گیری شده ( v07، x07، و z07):

FEE07 = d1v07 + d2x07 + d3z07                                                                                                                              (a)

پارامترهای d1، d2، وd3 نشان دهنده ویژگی های مشتریان v، x، و z به دلار هزینه های حسابرسی می باشد. فرض کنید v یک متغیر دوگانه است که نشان دهنده رویدادی است که در برخی سال ها اتفاق می افتد و در بقیه نمی افتد (برای مثال، نظر یکی از کارکنان SEC به یک مشتری طی یک نامه). فرض کنید که در سال 2007 رویداد v رخ نداد، بنابراین d1v07=0. x و z را به عنوان سایز مشتری و پیچیدگی آن به ترتیب در نظر بگیرید. نقطه آغازین برای تعیین هزینه حسابرسی برای سال 2008 برای مشتری این مثال عبارت است از:

FEE07 = d2x07 + d3z07                                                                                                                                              (b)

P(FEE08) هزینه اولیه برای حسابرسی سال 2008 را نشان می دهد. در برنامه ریزی، هزینه واقعی سال قبل با تغییرات مورد انتظار در محرک های هزینه در سال آینده نظیر رشد مشتری تنظیم می شود. E(∆x) نشان دهنده رشد مورد انتظار در اندازه مشتری در سال 2008 است. سایز مورد انتظار مشتری در سال 2008 E(x08) است، E(x08)= (x07 + E(∆x)).

 E(z08) = (z07 + E(∆z)) پیچیدگی مورد انتظار مشتری در 2008 را نشان می دهد. فرض می کنیم که v برای سال 2008 ، E(v08)، صفر باشد. همچنان فرض می کنیم که حسابرس آگاهانه روی قیمتی که برای کیفیت حسابرسی کافی نباشد مذاکره نمی کند، قیمت حسابرسی اولیه برای 2008 عبارت است از:

P(FEE08) = d1*0 + d2E(x08) + d3E(z08)                                                                                                                  (c)

هزینه ها متعاقبا تنها برای تحولات غیر منتظره تنظیم می شوند. تنظیمات ممکن است برای تظمین کیفیت حسابرسی خوب کافی باشند یا نباشند.

فرض می کنیم که سطح واقعی محرک هزینه x برای سال 2008، x08، با E(x08) متفاوت باشد، که با مقدار U(x08) مشخص شده که U(…) نشان دهنده عبارت غیر منتظره است. U(x08) برابر x08 – E(x08) می باشد. به این ترتیب U(z08) = z08 – E(z08). چه مقدار از هزینه حسابرسی برای تضمین کیفیت حسابرسی کافی است؟ از آنجا که U(x08) مقدار غیر منتظره از x08 است، فرض می کنیم که d2U(x08) افزایش هزینه کافی برای پوشاندن کمبود ایجاد شده توسط U(x08) باشد، و d3U(z08) افزایش هزینه کافی برای z غیر منتظره. فرض کنید که همچنین رویداد غیر منتظره دیگری اتفاق بیفتد: v08 = 1، و d1(v08) افزایش هزینه کافی برای پوشاندن کمبود مربوط به v08 باشد. یک هزینه کافی برای 2008 با S(FEE08) نشان داده می شود که برابر است با:

S(FEE08) = d1(v08) + d2E(x08) + d2U(x08) +d3E(z08) + d3U(z08)                                                                     (d)

از آنجا که E(x08) + U(x08) = x08  و E(z08) + U(z08) = z08 ، فرمول d اینگونه ساده می شود:

S(FEE08) = d1(v08) + d2(x08) + d3(z08)                                                                                                                  (e)

با در نظر گرفتن کیفیت حسابرسی، سوال این است که ایا FEE08 واقعی بزرگتر یا مساوی هزینه کافی در نظر گرفته شده هست یا نه، S(FEE08). ما فرض میکنیم که در میان نمونه های بزرگف نه برای همه ی تعاملات، هزینه های واقعی هزینه ها به علاوه سود نرمال را می پوشانند. این نیازمند این است که حسابرسان قادر به مذاکره روی تنظیمات بر هزینه های اولیه باشند، تا هزینه های واقعی فاکتورهای غیر منتظره از قبیل v08، U(x08)، و U(z08) را بپوشاند. همچنین نیاز است که حسابرسان بیش از حد دستمزد دریافت نکنند. نیروهای رقابتی و نظارتی باید FEE08 واقعی را به S(FEE08) نزدیک کنند. بنابراین فرمول (e) را به مدل OLS بازنویسی می کنیم:

FEE08 = d0 + d1(v08) + d2(x08) + d3(z08)                                                                                                               (f)

فرمول (f) از فعالیت های بودجه بندی حسابرسی به دست آمده است، و فرضیات واقعی را در مورد هزینه تغییرات منتظره و غیر منتظره در محیط اطراف مشتریان در بر می گیرد. به هرحال، این همان مدل استاندارد log-log است (بعد از وارد کردن متغیر مستقل x08).

برای سفارش ترجمه مقالات حسابداری کلیک کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *