استدلال عملی و زبان تفکر
یک انگیزه برای زبان فرضیه تفکر، ادعای تصمیم گیری و تامل بر مقدمات آن است، که یک فرایند محاسباتی است. جزئیات آن به روش های مختلفی کار می کنند، اما محتمل ترین روش، نظریه تصمیم گیری است. براساس این دیدگاه، ما ارائه یا نمایش اصلی Foder را در زبان فرضیه تفکر یافتیم (Foder, 1975)، و همچنین دفاعیه ی اخیر این مفهوم ، تصمیم گیری، یک موضوع ضروری مطلوبیت مورد انتظار است و زبان درونی تفکر، به عنوان میانگینی در محاسبات مربوطه ای که می توانند در آنجا رخ دهند، مورد نیاز هستند.
ایده بصری، نتایج رفتار تفکر از تامل بر محیطی که در زمینه نمایش و موقعیت انگیزشی است، می باشد. مدل نظریه تصمیم گیری، یک روش قوی در تنگ کردن این ایده بصری و مفهوم آن است، که محتمل ترین آن، اجزای مختلفی از فرایند تصمیم گیری (مشخصات نتایج ممکن، محاسبات اولویت ها، ارزیابی احتمالات، و بنابراین چهارمین) که برای ارائه دادن در میانگین زبان مانند، مورد نیاز هستند، می باشد.
Foder، مدل شماتیکی از تصمیم گیری عملی را پیشنهاد داده است.
- یک مخلوق باید خودش را در موقعیت خاص S بیابد.
- معتقد است که مجموعه ای از گزینه های رفتاری معین، B1….Bn، در S موجود هستند.
- مخلوق، عواقب احتمالی از عملکرد هر یک از گزینه های رفتاری را توسط محاسبه کردن یکسری از شرایط اشکال، پیش بینی می کند: اگر Bi در S انجام شود، سپس عواقب Ci با احتمالات معینی رخ می دهند.
- سفارش اولویت، برای عواقب اختصاص داده شده اند.
- انتخاب رفتار مخلوق، به عنوان عملکرد احتمالات و اولویت ها اختصاص یافته، تعیین می شوند.
مدل دلایل عملی Foder، یک نظریه روانشناسی توصیفی است.
او این موضوع را به عنوان ارائه یک نظریه هنجاری از عقلانیت نمی بیند، زیرا هیچ چیزی در مورد عقلانیت یا اعتقاد مخلوقات در مورد گزینه ها و نتایج ممکن، را ندارد. ارزیابی احتمالات آن نتایج؛ یا تخصیص اهداف مورد استفاده. اما ما باید اینها را دنبال کنیم؟
اجازه دهید محاسبه استفاده های مورد انتظار را که در واقع برای فرم زبانی میانگین نمایش درونی مورد نیاز هستند را به Foder اعطا کنیم. موضوع واقعی این است که آیا می توانیم احساس رفتار تفکر (که عمل در نظر گرفته شده نامیده می شوند) را بدون فرض کردن اینکه شامل برخی از محاسبات استفاده های مورد انتظار است را ایجاد کنیم.
این ممکن است به عنوان یک موردی باشد که هنگامی که ما در مورد یک عمل فکر می کنیم یا برای تصمیم گیری چیزی که منطقی است یا خیر تلاش می کنیم، در نظر گرفته شود، و ممکن است ما برای دیدن به چشمان چیزی که مشابه تئوری استفاده مورد انتظار است، نیاز داشته باشیم.
ما اغلب رفتار افراد را با روشهایی مشخص می کنیم که مقداری از آنها را بیان می کنند، آنها در به حداکثر رساندن استفاده های مورد انتظار، شکست می خورند. ما باید از نطقه نظر هنجاری دیدگاه، زمینه های نامعقول آنها را توصیف کنیم. برای مثال چیزی که باید گفته شود، در مورد افرادی است که در قرعه کشی (لاتاری) های ملی شرکت می کنند.
اما در اینجا دو چیز متفاوت وجود دارد، که یکی از آنها ممکن است گفتن چنین موقعیت هایی باشد. و یکی هم قضاوت ها درونی که برای اثرات در هنگامی که شخص یک پرسش را با یک محاسبه غلط می سازد، می باشد.
برای مثال
بنابراین برای مثال، بیان کردن شکست خوردن، قابل توجه است، اگر چه اندازه پاداش یا جایزه در لاتاری، احتمال برنده شدن، نادیده گرفته شده است و در آن استفاده مورد انتظار، صفر است.
این نوع از انتقاد این مفهوم را می رساند که آنها برخی از محاسبات استفاده های مورد انتظار را انجام داده اند، اما نه بطور خیلی خوب. از طرف دیگر، ایجاد قضاوت درونی بر آن اثر، صرفنظر از این است که چگونه آنها واقعا برای خرید یک بلیت لاتاری تصمیم گرفته اند، و از نقطه نظر تئوری استفاده مورد انتظار، تصمیم، بد بوده است.
این یک قضاوت در مورد عمل است، بجای جزئیات استدلالی که به آن منتهی می شود. هنگامی که رفتارشناسان حیوانی و کردارشناسان شناخت در مورد رفتار مخلوقات غیرزبانی با اصطلاح نظریه استفاده مورد انتظار، فکر می کنند، آنها این نوع از دیدگاه خارجی را انجام می دهند.
# استدلال عملی و زبان تفکر