اجتناب از بازدارنده های رشد
بازدارنده های رشد علائمی با اثر مخالف علائم تکثیر شونده هستند.
علائم باز دارنده های رشد سلولی عمل تکثیر را متوقف می کنند. سلولهای سرطانی می توانند از این مکانیسم از طریق غیر حساس بودن به بازدارنده های رشد دور بمانند .
مرگ سلولهای مقاوم
سلولهایی در بدن که برای از بین بردن خود در موارد مختلف برنامه ریزی شده اند. گمان می رود بسیاری از مراحل معمول در پیشرفت سرطان به دلیل رخ دادن این مکانیسم در میان ناپایداری ژنومی و فراوانی عوامل رشد آنها باشد . این سلولها باید از این فرآیند دور بمانند تا حفظ شوند.
سلولهای رویشی رگ زایی القاء کننده
مواد مغذی و اکسیژن را از جریان خون دریافت می کنند. وقتی که سایز تومور افزایش پیدا می کند محدودیت ذخیره باعث می شود سلولها از فقدان مواد مغذی و اکسیژن آسیب ببینند. در ادامه رشد تومور سلولهای سرطانی نیاز دارند تا رگ دار شدن تومور را فعال کنند.
جهش های فعال شده مستقیم یا غیر مستقیم به یاخته های درون پوشه ای علامت می فرستند تا رگ زایی جدید انجام شده و سایز تومور بزرگ تر شود .
توانایی نامیرایی همانند سازی
سلولهای رویشی پتانسیل همانند سازی نا محدود ندارند . برای هر تقسیم سلولی تلومرها در پایان هر کروموزوم کوتاه می شوند .
تلومرها برای تصحیح ساختاری کروموزومها بسیار اهمیت دارند، بنابراین وقتی کوتاه می شوند زوال یا فرآیند آپوپتوسیز (مرگ برنامه ریزی شده سلولها ) آغاز می شود. این فرآیندها در سلول صورت گرفته و تداوم آن به شکل همانندسازی به ناپایداری ژنومی منجر می شود . این مسئله در اکثر موارد به سازگاری پایین تری برای سلول خواهد انجامید، گاهی این ناپایداری می تواند به جهش های سودمندی ختم شود ، سلول مجددا پایداری ژنومی را بدست آورده و به افزایش سازگاری و درجه بالاتری از تغییرپذیری در تراکم سلولی بیانجامد. جهش ها ژن تلومراز را مجددا فعال کرده که می تواند در سلولهای ساقه ای نامیرا و یاخته ها، انحطاط تلومراز را متوقف کرده و نامیرایی همانندسازی سلولی ارائه دهد.
فعالسازی هجوم و متاستاز
ارگانهای متفاوتی که از طریق سلولهای مرزی جدا می شوند از جابجایی سلولها از ارگانی به ارگان دیگر جلوگیری می کنند.
این مرزها تامین می کنند که تومورها مهار شده و از گسترش آنها جلوگیری شود . تومورهای مهار شده ارگانهای مرده ای هستند که به ندرت مهلک می باشند. تومورها برای اینکه به تومور کاملا بدخیم بدل شوند نیاز دارند تا از مانع عبور کنند.
این امر در سرطانهای پوششی یعنی به غشای پایه نفوذ نمایند . اگر سلولهای سرطانی بتوانند به جریان خون یا سیستم لنفاوی دسترسی پیدا کنند می توانند در تمام ارگانهای غیر مرتبط گسترش یابند. به این منظور آنها باید جهش هایی داشته باشند که بتواند آنها را در جریان خون حفظ کرده و همچنین آنها را در ارگانهای غیرمرتبط نگه دارد .
# اجتناب از بازدارنده های رشد