آموزش زبان در دبیرستان : روشها و نکات
آموزش زبان با روشها و نکاتی که ذکر خواهد شد بسیار لذت بخش است. ایده ها و فعالیتهایی را کشف می کنید که معلمین در ارتباط با هر موضوعی از آنها استفاده کرده اند.
روشهای تدریس زبان انگلیسی
از رویکردها و روشهای مختلفی برای تدریس زبانهای مختلف استفاده شده است که برخی از آنها محبوب تر و اثرگذارتر از سایرین بوده اند. در اینجا به بررسی برخی از این روشها می پردازیم:
روش مستقیم
ممکن است برخی از شما این روش را با یک تمرین نظامی اشتباه بگیرید که البته تا حدودی حق دارید؛ زیرا برای اولین بار در اوایل دهه 1900 در فرانسه و آلمان برای کمک به سربازان در برقراری ارتباط سریع با زبان دوم به کار گرفته شد. این روش همچنین بعنوان یک روش طبیعی نیز شناخته میشود و ایدۀ اصلی آن این است که از زبان هدف برای آموزش یادگیرندگان استفاده می کند. توجه عمده آن به مهارت شفاهی معطوف است و ازطریق تکرار مکررات تدریس میشود. همچنین گرامر ازطریق روش استقرایی تدریس شده و دانش آموزان نیز بایستی قوانین را با ارائۀ امتحانات شفاهی یاد بگیرند. امروزه، روشهای کالان و برلیتز را میتوان بعنوان رایج ترین اشکال این نوع روش تدریس نام برد.
روش ترجمه- گرامر
این روش همانطور که از نامش مشخص است، روشی برای آموزش گرامر سنگین انگلیسی است که بسیار به ترجمه متکی است. ایدۀ اصلی این روش “کلاسیک” که همچنان برای یادگیری زبان مورد استفاده قرار می گیرد، این است که دانش آموزان بایستی تمام قواعد دستور زبان را با هدف ترجمه جملات یاد بگیرند. برخی از کشورها این شیوه تدریس را ترجیح میدهند. این روش برای آن دسته از دانشجویانی مناسب است که مایل به مطالعه ادبیات در سطح عمیق تر هستند.
بیشتر بخوانید : از چه اپلیکیشن هایی برای یادگیری زبان میتوان استفاده کرد؟
روش صوتی- زبانی
این روش که روش ارتشی نیز نامیده میشود، مبتنی بر یک نظریۀ رفتارگرایانه است که میتوان آن را با تقویت مداوم مطالب یاد گرفت. با این حال، درست مانند ارتش، اگر کسی رفتار بدی انجام دهد (درصورت استفاده بد از زبان انگلیسی)، یادگیرنده بازخورد منفی دریافت می کند و برعکس. بزرگترین تفاوت بین این روش و روش مستقیم، تمرکز آن بر تدریس است. روشهای مستقیم بر آموزش واژگان متمرکز هستند، در حالیکه روش شنیداری (صوتی) بر آموزه های دستور زبان خاص متمرکز است.
رویکرد ساختاری
این رویکرد همانطور که از نام آن پیداست، تمامی ساختاربندی را در نظر میگیرد. ایدۀ اصلی آن این است که هر زبان از قواعد گرامری پیچیده ای تشکیل شده است. براساس این رویکرد، این قواعد بایستی به ترتیب خاصی یاد گرفته شوند. بعنوان مثال نکته منطقی این است که فعل “بودن” را قبل از تدریس افعال استمراری زمان حال که به کاربرد اشکال کمکی افعال نیاز دارند، آموزش دهند.
سجستوپدیا[یک روش تدریس است که توسط روانشناس درمانی بلغاری به نام جورجی لوزانوف برای یادگیری زبانهای خارجی ابداع شده است]
یک تئوری رفتاری و مرتبط با شبه علم است. برخی دانشجویان اثربخشی این روش را قویآ باور دارند. هدف از این تئوری ارائۀ گزینه های مختلف به زبان آموزان است که به آنها کمک می کند تا در یادگیری شان بیشتر احساس مسئولیت داشته باشند. این روش به محیط فیزیکی کلاس کاملآ بستگی دارد. همچنین بسیار مهم است که زبان آموزان احساس راحتی و اطمینان خاطر نیز داشته باشند. اگر معلمان از این روش استفاده کنند، بایستی به تناسب آن از هنر و موسیقی هم استفاده کنند. در این روش، هر درس دارای سه مرحله است: رمزگشایی، جلسه کنسرت و تفسیر.
پاسخ کامل بدنی
هدف اصلی از این رویکرد “یادگیری با انجام دادن” است. مبتدیان زبان انگلیسی را ازطریق مجموعه اقدامات تکراری همچون “برپا!”، “کتابهای تان را باز کنید”، “در را ببندید”، “برو پنجره را باز کن” یاد می گیرند. مهمترین مهارت در این روش، درک شنیداری است.
آموزش زبان ارتباطی
ایدۀ اصلی این رویکرد این است که به زبان آموزان کمک میکند تا در موقعیتهای واقع بینانه که ممکن است در آنها قرار بگیرند، بطور اثرگذار و درستی با سایرین در ارتباط باشند. این روش تدریس بر عملکردهای مهمی همچون بیان پیشنهاد، تشکر، دعوت و انتقاد متمرکز است.
روش سکوت
این روش بر استقلال یادگیرنده تأکید می کند. معلم صرفآ بعنوان یک تسهیلگر تلاش میکند تا زبان آموزان را به یادگیری بهتر ترغیب کند. مهمترین عملکرد این روش این است که معلم کمتر صحبت میکند؛ با این حال، دانش آموز میتواند کنترل یادگیری خود را به دست بگیرد. همچنین قویآ بر تلفظ تأکید و بخش عمدآ تدریس را به آن اختصاص میدهد. هدف از این روش، ارائۀ یک چارچوب ساختاری است و با کمک آن دستور زبان، واژگان و تلفظ نیز تقویت میشوند. علاوه بر این، معلم دانش آموزان را ازطریق مشاهده دقیق ارزیابی میکند و حتی ممکن است هرگز آزمون رسمی تدوین نکنند؛ چرا که یادگیرندگان به تصحیح خطاهای زبانی شان ترغیب شده اند.
یادگیری زبان جامعه
این امکان وجود دارد که دانش آموزان در این روش تدریس احساس امنیت بیشتری داشته باشند؛ زیرا تأکید بیشتری بر رابطۀ بین دانش آموز و معلم دارد. برخلاف برخی از دیگر روشها که از زبان انگلیسی بعنوان زبان دوم استفاده می کنند، از زبان انگلیسی بعنوان زبان مادری برای اهداف ترجمه استفاده میکند.
یادگیری زبان تکالیف محور
هدف اصلی از این رویکرد، انجام تکالیف است. معلم معمولآ تکالیف مرتبطی را تعیین میکند و متقابلآ از دانش آموز نیز انتظار دارد تا براساس دانش قبلی اش از زبان انگلیسی، تکالیف را با کمترین اشتباه انجام دهد.
رویکرد واژگانی
این رویکرد بر مطالعات رایانه ای مبتنی است که قبلآ متداول ترین کلمات را شناسایی کرده اند. این روش تدریس بر دستیابی به واژگان و تدریس بخشهای لغات به منظور افزایش تعداد و کاربرد آنها متمرکز است. معلمانی که از این روش استفاده میکنند، قویآ بر مطالب موثق و سناریوهای وافع گرایانه با هدف یادگیری مثمر ثمر تأکید میکنند.
یکی از روش های تمرین برای یادگیری ترجمه انگلیسی به فارسی متون می باشد.
نحوه آموزش زبان در دبیرستان ها
- روز اول آموزش من خیلی زود فرا رسید. هیجان زده و مشتاق بودم. آماده بودم تا دنیا را تغییر بدهم و بعد سه روز در مدرسه به عنوان معلم حاضر می شدم و این داستان تمام سال ادامه پیدا کرد. حالا خسته و پریشان بودم. اگر قصد دارید در دبیرستان تدریس کنید خودتان را برای همه چیز آماده کنید و بدانید تنها شما نیستید که چنین احساسی دارید. در عوض به مهارتهایتان اعتماد کنید و به مشاوره های یک معلم با تجربه اعتماد کنید.
مدیریت کلاس و ماندگاری معلم
این روشها با ایجاد چارچوبی برای تجارب مثبت معلم و دانش آموز تعریف شده اند.
انتظارات آموزشی را از بین ببرید : بعد از اینکه از آنها فارغ شدید از نو با آنها ارتباط برقرار کنید. طی یکی دو روز دانش آموزان را در جریان اهدافی که برایشان در نظر گرفته اید قرار دهید. اهداف کلاسی را در رشته هجاها بنویسید. به دانش آموزان بگویید قبل از انجام هر تکلیفی چه انتظاراتی از آنها دارید. ویژگیهای هر تکلیف را در شکل یک سرفصل بنویسید.
انتظارات رفتاری واضح ابداع کنید:
بعد از اینکه آنها را ایجاد کردید به طور شفاف با آنها ارتباط برقرار کنید. انتظارات رفتاری به بهترین شکل از طریق رفتارهای شما ابداع می شوند. برای مثال وقتی از بچه ها انتظار دارید که به موقع سر کلاس حاضر شوند، بهتر است قبل از هرچیزی خودتان در وقت شناسی پیش قدم باشید. انتظارات رفتاری و آموزشی شما باید آشکارا به صورت انتظارات رشته آموزشی شما بیان شود.
یک مسیر یکنواخت ایجاد کنید.
وظایف معمولی مثل جمع آوری کاغذها، به سمت گروه حرکت کردن یا برداشتن یا گذاشتن کتاب در قفسه در صورتی که روال تعیین شده و مشخصی نداشته باشد می تواند به سرعت سبب بی نظمی شود. به زمان نیاز دارید تا در چند هفته اول مدرسه دانش آموزان جزییات کلی و چگونگی آنچه را که باید انجام بدهند یاد بگیرند. اگر لازم باشد بعضی نکات را تغییر دهید.
از همه چیز یادداشت بردارید:
این مسئله زمانی اهمیت زیادی دارد که در سالهای آغازین تدریس شما این تصور میان همکاران، دانش آموزان و والدین وجود داشته باشد که شما چندان با تجربه نیستید. مواردی که یادداشت کرده اید شامل طرح درس، کنفرانسهای دانش آموزی، تماسهای والدین، ناهنجاریهای رفتاری دانش آموزان، جلساتی که در آن حضور داشته اید و کنفرانسهای والدین / معلمین می شود.
از یک معلم با تجربه کمک بگیرید:
اگر تازه کار هستید، از یک معلم خبره کمک بگیرید. معلم دیگری در مدرسه که اهداف آموزشی شما را کاملا درک کند و بداند شما دقیقا دنبال چه چیزی هستید تا بهتر بتواند به شما کمک کند. اگر کسی در مدرسه باشد که رشته شما را تدریس کند بسیار عالی است در غیر این صورت بهتر است از کسی که علائق مشابهی با رشته شما دارد کمک بگیرید.
- فعالیتهای آموزشی معمول
فعالیتهای آموزشی تعیین شده ای وجود دارند که همه معلم ها بدون توجه به رشته انجام می دهند. از روشهای استفاده کنید که فعالیتهای آموزشی کلی را موثرتر می سازد.
ارائه نکات:(آموزش زبان در دبیرستان)
نوجوانان تمرکز زیادی ندارند و معمولا نسبت به آنچه که بکار می برند بی توجه هستند و چندان خوب آغاز نمی کنند. شکرگذار باشید. درک کنید بچه ها برای ساعتها باید پشت نیمکتهای جعبه ای شکل بنشینند. هنگام ارائه نکات بسیار مشتاق و علاقه مند باشید تا از این طریق در آنها انگیزه ایجاد کنید. حین یادداشت برداری با فعالیتهای سریع ادراکی استراحت بدهید. دانش آموزان را درگیر یادداشت برداری کنید و یادداشتهایشان را کنترل نمایید.
بحث کلاسی :(آموزش زبان در دبیرستان)
بحث کلاسی خوب به دانش آموزان کمک می کند تا تفکر منتقدانه داشته و مهارتهای گفتاری عمومی خود را توسعه دهند. به منظور مباحثه در کلاس و موثر بودن آن، باید یک بحث واقعی در کلاس صورت گیرد و نه اینکه ” من معلم هستم و شما دانش آموز هستید و آنچه که من می گویم درست است و آنچه که شما می گویید اگر برخلاف نظر من باشد غلط است.” نامحدود سوال بپرسید. همه دانش آموزان را به یک روش یکسان صدا نزنید. از دانش آموزان برای پاسخهای غلط یا درست تشکر کنید. برای مباحثه برنامه ریزی کنید. برای جالب تر کردن آن جایزه در نظر بگیرید.
دایره لغت :
هر شخص دایره لغت مخصوص به خودش را دارد. البته برای همه دانش آموزان این گونه نیست ولی متاسفانه بعضی از آنها برای یاد گرفتن لغتهای خاص شمارا به زحمت می اندازند. این امر مسئله ساز خواهد شد. اینکه روزها در پی کلمات در فرهنگ لغت باشید آنها را کپی کنید و در یک دفتر یادداشت بنویسید و از آنها در یک امتحان هفتگی روز جمعه استفاده کنید چندان موثر نخواهد بود. از روشهای آموزشی و فعالیتهای متفاوت برای آموزش واژگان استفاده کنید. ترجمه زبان
کار گروهی:
این عبارت به کار گروهی اطلاق می گردد و شامل کسی می شود که همه جوابها را پیدا کرده و سه نفر دیگر آنها را کپی می کنند. این روش به اندازه نقش خاص عضو هر گروه موثر نیست. هرگز تکلیف کار گروهی را به عنوان درجه مجموع محاسبه نکنید.
هدف تکلیف گروهی کمک به دانش آموزانی است که مهارتها را آماده سازی کرده و توسعه داده تا شما به تکالیف مجزا دسترسی داشته باشید.
تکالیف خوانداری و نوشتاری:(آموزش زبان در دبیرستان)
بسیاری از دانش آموزان دبیرستانها درباره درک خواندن و شایستگی نوشتن با یکدیگر بحث می کنند. به آنها کمک کنید خودشان را به صورت سازمان دهنده های گرافیکی تصور کنند. هدف سازمان دهنده های گرافیکی کمک به دانش آموزان است تا اطلاعات را به روشی هوشمندانه سازماندهی کنند. تکالیف نوشتاری زمانی که به صورت سرفصل انجام می شوند بسیار موثرتر می باشند.
آخرین پیشنهاد (آموزش زبان در دبیرستان)
مهم نیست چند روش از روشهایی که شما در آموزش کلاس استفاده می کنید مثبت یا مشتاقانه باشد. اشتیاق و مثبت بودن باید در مفهوم تدریس شما و دانش آموزانی باشد که به آنها آموزش می دهید. مطابق ایده آلهای خود رفتار کنید و با کسانی که شکایت
می کنند همراهی نکنید. این مسائل باعث می شود کیفیت کار شما کاهش پیدا کند.